در روابط زوجین ۴ مرحله قابل پیش بینی وجود دارد که هر فردی آن را تجربه می کند. در هر مرحله غالبا انتخاب می‌کنیم که رو به جلو حرکت کنید و به رابطه خود ادامه دهیم یا آن را به پایان برسانیم.
گذر از هر یک از این مراحل در روابط زوجین متفاوت است. ممکن است برخی این مراحل را به سرعت طی کنند و برخی دیگر مدت طولانی در هر یک از این مراحل بمانند. خبر بد این است که متاسفانه برخی از انسان‌ها، هر مرحله را به عنوان فرصتی برای رشد شخصی و ارزیابی سالم درباره رابطه و خود، پردازش و تجربه نمی‌کنند.
مرحله اول: جذابیت اولیه
روابط زوجین باید از جایی شروع شود. اولین دیدار ممکن است در یک مهمانی، مراسم رسمی یا غیر رسمی، اینترنت و هزاران مکان دیگر رخ دهد.
محیط‌های گوناگونی که در آن با دیگران در ارتباط هستیم فرصت‌های مختلفی را برای شناخت یکدیگر و بررسی این‌که آیا علاقه و کنجکاوی کافی برای حرکت به سمت مرحله بعدی داریم یا نه را برای ما فراهم می‌کند.
مرحله دوم: کنجکاوی، علاقه و شیفتگی
در مرحله دوم جذابیت و شیفتگی بیشتر مشخص است. این جذابیت زودرس اغلب شامل ویژگی‌های جسمانی شریک عاطفی مانند: ظاهر، فرم بدن، علایق و ویژگی شخصیتی است. در این مرحله ممکن است جذابیت خیلی عمیق نباشد و هر یک از زوجین بهترین خود را نشان می‌دهند و از نیمی از ویژگی‌های طرف مقابل با جملاتی مانند: « مسئله مهمی نیست » یا « او تغییر خواهد کرد » تفاوت‌های را مورد توجه قرار نمی‌دهند و آن‌ها را نادیده می‌گیرند. اوج گرفتن ترشح هورمون‌ها از ویژگی‌های مهم این مرحله است.
در این مرحله از روابط زوجین درگیری زیادی ندارند و تمام تلاش خود را صرفا برای « تحت تاثیر قرار دادن » طرف مقابل انجام می‌دهند. بیشتر زوجین (البته نه همه) از خود نمی‌پرسند که این فرد برای من مناسب است یا نه؟! بلکه بیشتر به این می‌اندیشند که چه‌کاری می توانم انجام دهم تا این شخص بیشتر مرا دوست داشته باشد؟
بسته به میزان بلوغ فکری و عاطفی، تجربه و قدرت درک این مرحله ممکن است ۳ تا ۴ ماه طول بکشد. غیر معمول نیست که در انتهای این مرحله بویژه در خانم‌ها این سوال مطرح شود که آیا این فرد مناسب من است؟ و ممکن است تمایل به فهمیدن این‌که رابطه به کجا می‌انجامد، وجود داشته باشد.
مرحله سوم: شفاف‌سازی و یکی شدن
در طی این مرحله از روابط زوجین، قدرت هورمون‌های بدن ما کم‌تر می‌شود و واقعیت شکل می‌گیرد. زوجین اغلب در روابط خود عمیق‌تر می‌شوند. اعتماد قوی‌تر است و ممکن است در این مرحله روابط صمیمانه‌تری شکل گیرد. هر دو تا حدودی نقاب بهترین چهره را از خود برمی‌دارند و به خود اجازه می‌دهند تا طبیعی‌تر و آرام‌تر رفتار کنند.
هر دو متوجه نیمه دوم طرف مقابل می‌شوند. یعنی آن بخش از ویژگی‌های که چندان مورد پسند ما نیست. نقاط ضعف و اختلاف‌ها به صورت شفاف‌تری دیده می‌شوند. ویژگی‌های شخصیتی طرف مقابل قابل تشخیص‌تر است.
در این مرحله زوجین به تفاوت‌های یکدیگر به دقت بیشتری نگاه می‌کنند و حتی ممکن است شروع به شکایت کردن از یکدیگر یا تلاش برای حل مساله داشته باشند.
همان‌طور که صمیمیت بیشتر شکل می‌گیرد، خود افشایی بین زوجین چه به صورت کلامی و چه به صورت غیرکلامی ظاهر می‌شود. زیرا زوجین به شیوه‌هایی رفتار می‌کنند که بیشتر شبیه زندگی روزمره آن‌ها است.
پرسش اساسی که در این مرحله از روابط زوجین پیش می‌آید این است که: ما به کجا می‌رویم؟ زنان زودتر از مردان به این پرسش می‌رسند و به طرف مقابل برای رسیدن به پاسخ فشار وارد می‌کنند. هر فرد باید به ندای درونی و صدای عقل خود گوش دهد. نیازی به عجله یا خیلی کُند رفتن از این مرحله نیست و باید درباره افکار و احساسات خود با شریک زندگی خود صحبت کنید.
مرحله چهارم: تعهد یا نامزدی
در این مرحله زوجین باید به درک بهتری از ارزش‌ها، سبک زندگی و اهداف طرف مقابل برای آینده داشته باشند. زوجین باید با خانواده و دوستان یکدیگر در ارتباط باشند. آن‌ها درباره برنامه‌ریزی آینده مشترک به گفتگو می‌پردازند موضوعاتی مانند فرزندان، امور مالی، شغلی و … به شکلی روشن‌تر بحث کنند.
اولین تلاش‌ها برای تغییر دادن طرف مقابل در این مرحله از روابط بین زوجین بوجود می‌آید که البته این تلاش در صورت تداوم رابطه بیشتر حال رابطه را خراب می‌کند تا بهبود ببخشد!
