دانلود ۹ پاورپوینت زوج درمانی. زوج درمانی یک شاخه از روان درمانگری است که اساس آن متمرکز بر حل مشکلات و بهبود رابطه بین همسران می باشد.

چه زمانی نیاز به روان درمانی رابطه بین همسران (زوج درمانی) می‌باشد؟

تنش و سوتفاهم بین همسران امری طبیعی هست و در بیشتر موارد خود طرفین مشکلات‌شان را حل می‌کنند. ولی گاه مشکلات و بحران‌های زندگی زناشویی آنقدر بزرگ می‌شوند که افراد دیگر خود به تنهایی قادر به بیرون آمدن از بحران و یا حل مشکلات نیستند و در مرحله‌ای از زندگی زناشویی قرار می‌گیرند که جدایی را تنها راه حل می‌بینند. در این مرحله با کمک گرفتن از یک روان درمانگر رابطه زناشویی (زوج درمانگر) که به او اعتماد دارید می‌توانید یک شانس دوباره به زندگی زناشویی خود بدهید. حتی اگر در ضمن زوج درمانی به این نتیجه رسیدید که جدایی بهترین راه حل می‌باشد، باز هم یک متخصص رابطه درمانی می‌تواند به شما کمک کند که یا به شکل موقت از هم جدا شوید یا اینکه به صورتی جدا شوید که کمترین آسیب به خودتان و فرزندانتان وارد شود.

سایر آموزش‌های کاربردی پیشنهادی:

دانلود کارگاه درمان مشکلات جنسی زوجین و زوج درمانی

دانلود کارگاه سلامت جنسی ویژه روابط زناشویی

دانلود کارگاه تربیت جنسی کودک و نوجوان

چگونه مشکلات رفتاری کودکان را حل کنیم؟

رابطه درمانی همسران تنها محدود به حل مشکلات نمی‌شود. شما میتوانید از تخصص و تجربه یک روان درمانگر رابطه زوجینی (زوج درمانگر) به منظور بالا بردن کیفیت رابطه زناشویی‌تان و عمیق‌تر کردن علاقه‌تان به همدیگر بهره بگیرید. علاوه بر آن می‌توانید در موارد مختلف دیگری از یک متخصص رابطه درمانی کمک بگیرید.

از جمله موارد زیر…

چطور می‌توانیم با هم بهتر گفت‌و‌گو کنیم و همدیگر را بهتر درک کنیم؟
احساس می‌کنم که من و همسرم به مرور از هم دور می‌شویم. چکار می‌توانیم برای بهبود رابطه‌مان بکنیم؟
همسر من، به من خیانت کرده و من تردید دارم به زندگی مشترک ادامه بدهم؟
من و همسرم مرتب با هم جنگ و دعوا داریم. چطور می‌توانیم از این دایره بیرون بیاییم؟
من می‌خواهم از همسرم جدا بشوم. ولی می ترسم که این تصمیم اشتباه باشد، چکار کنم؟
من تمام تلاشم را می‌کنم که رابطه زناشویی مان بهتر شود. ولی مطمئن نیستم که کار درستی می‌کنم. خودم رادر زندگی زناشویی خیلی تنها احساس می کنم. چطور می‌توانم به همسرم کمک کنم که احساسم را درک کند؟
زندگی زناشویی با همسرم برایم ناخوشایند است. اما به خاطر حفظ کانون خانواده و بچه‌ها تحمل می‌کنم. آیا کار درستی می‌کنم؟