دانلود مجموعه کاربردی و تخصصی فنون مصاحبه انگیزشی – قسمت اول

ویلیام میلر رویکرد مصاحبه انگیزشی خود را رویکرد درمان‌جو مدار کوتاه‌مدت و رهنمودی توصیف می کند که هدف آن برانگیختن تغییررفتار به وسیله کمک به درمانجویان برای کاویدن و حل کردن ناهمخوانی خودشان است. بدین ترتیب. این رویکرد، شیوه فرد مدار(مثل صميميت، همدلی) و فن آن(مثل سوال های کلیدی، گوش کردن انعکاسی) را با هم ترکیب می کند.

مصاحبه انگیزشی از درمان های کوتاه مدت محسوب می شود که شامل شش عنصر است و به صورت سرواژه FRAMESخلاصه می شود. در مصاحبه انگیزشی، مشاور از مواجهه کلاسیک که طی آن درمانگر بر نیاز به تغییر تاکید می کند(تو باید مواد مصرف نکنی!) در حالی که درمانجو آن را قبول ندارد، جدا اجتناب می ورزد، مشاور به جای آن که درمانجو را مستقیما متقاعد سازد، به طور منظم اطلاعاتی را از او بیرون می کشد و دلایل نگرانی وتغییر را تقویت می کند. مشاور جوی صمیمی و همدلانه ایجاد می کند که به بیماران امکان می دهد احساسات تردید آمیز در مورد تغییر را شناسایی کنند. مشاور به طور مستقیم با مقاومت بیمار برخورد نمی کند. بلکه مقاومت او را ماهرانه منحرف می کند. هدف این فرایند ایجاد تضاد انگیزشی بین رفتارهای موجود درمانجو(خود واقعی) و هدف های مطلوب (خودآرمانی) است.

در مصاحبه انگیزشی تلاش می شود تا با پرهیز از برچسب زدن و پذیرفتن این ایده که اختیار تصمیم گیری در دست مراجعان است آن ها را به تغییر کردن ترغیب کنند.
سرواژه FRAMES:

F=feedback

M=menu

R=responsibility

E=emrathy

A=advice

S=self-efficacy

مصاحبه انگیزشی یک روش درمانی است که به منظور تسهیل افزایش انگیزه مراجع برای تغییر با کمک شیوه های سنجش مراجع، نشست های مداوم یا مصاحبه های مختصر 30 دقیقه ای در بیان تردیدها و دودلی های مراجع، به درمانگر کمک می کند؛ شیوه ای مراجع – محور با هدفی روشن و جملاتی که بتوانند خودانگیختگی برای تغییر رفتار را در پی داشته باشند.

بیرون کشیدن جملات انگیزشی از کلام مراجع و دیدن رفتارهایی که شروع تغییر را مژده می دهند، همراه با ایجاد تضاد در ذهن وی، حرکت به سوی تغییر مثبت را تقویت خواهد کرد. گروه محققان تاکید دارد که مصاحبه انگیزشی نه به عنوان مجموعه ای از تکنیک ها که به مثابه راهی برای جذب مراجعین دیده شود.