پيشی بيا غذاشو بخور!- مشکلات غذا خوردن کودکان
دختر 3ساله ام غذا نمي خورد فقط بايد بترسانيمش تا غذايش را بخورد لطفاً مرا راهنمايي کنيد.
محتوای این نوشته پنهان* پسري ۵ ساله دارم که موقع خوردن غذا هميشه يا مي خواهد بازي کند يا بهانه اي ديگر مي آورد. سرغذا هم مرتب حرف مي زند يا به بهانه اي از سر ميز بلند مي شود و ادامه غذايش را نمي خورد، لطفاً راه حلي براي مشکلم ارائه دهيد.
مشکلات غذا خوردن کودکان اغلب از سنين نوزادي آغاز مي شود چنانچه اين موضوع به دلايل جسماني مانند مشکلات گوارشي و… به وجود نيامده باشد معمولاً به رابطه مادر و فرزند يا مشکلات روان شناختي کودک مرتبط است. در واقع همانگونه که شيوه هاي فرزندپروري والدين در ديگر رفتارهاي کودک موثر است در تمايل او به خوردن غذا نيز تاثير دارد.
علت را بيابيد:
در بسياري از مواقع رويدادهاي روزمره مي تواند تمايل کودک به غذاخوردن را تحت تاثير قرار دهد. مشکلاتي همانند مشاجره والدين، چالش در روابط با همسالان، قرار گرفتن در موقعيتي ترسناک يا اضطراب برانگيز و … با اين حال همان گونه که در ابتدا گفته شد تاکيد مي کنيم که معمولاً بي اشتهايي کودک به دليل وجود مشکل در روابط او با والدين و به ويژه مادر است. بنابراين در گام اول توجه به علل زمينه ساز بدغذايي کودک مي تواند مشکلات تغذيه اي او را کاهش دهد. پس بايد روابط در خانواده را مورد توجه قرار دهيد و به اصلاح محيط کودک بپردازيد.
رفتارهايي که گرايش به کم اشتهايي را در کودک افزايش مي دهد:
۱ – زماني که مادر يا ديگر مراقبين کودک به دفعات از غذا به عنوان ابزاري براي تنبيه کودک استفاده مي کنند مثلاً او را مجبور مي کنند غذايي را که دوست ندارد بخورد کودک نيز اين عمل را مي آموزد و لجبازي خود را از طريق غذا نخوردن نشان مي دهد. همچنين کودکان به ويژه از سنين ۲ تا ۴ سالگي که تمايل به استقلال در آن ها افزايش مي يابد معمولا با دستورات والدين مخالفت مي کنند و چنانچه والدين نيز با تاکيد و رفتاري خصمانه با کودک برخورد کنند اين ويژگي در او تثبيت مي شود و در نتيجه در امور روزمره مانند تغذيه نيز بروز مي کند.
۲ -رعايت دقيق ساعت غذاخوردن و داشتن برنامه غذايي، به کودک اهميت خوردن غذا را نشان مي دهد. والديني که خود ساعات غذايي منظمي ندارند و آداب معمولي تغذيه مانند دور ميز يا سرسفره نشستن، شستن دست ها، چيدن ظرف و … را مورد توجه قرار نمي دهند، نمي توانند به کودکان خود نيز آداب غذا خوردن را بياموزند. زيرا اين مسائل با توصيه و سخنراني براي کودک قابل آموزش نيست بلکه آموزش بايد از طريق مشاهده در رفتار والدين انجام گيرد.
۳ -سخت گيري بيش از حد در آداب تغذيه نيز غذا خوردن رادر ذهن کودک تبديل به يک عمل ملال آور مي سازد. تا حدودي طبيعي است که غذا از قاشق کودک بريزد يا تمايل داشته باشد که از غذايي بيشتر و از غذايي ديگر کمتر بخورد، بنابراين نبايد حتماً اصرار داشت که هر آنچه و به هرگونه که والدين مي پسندند کودک نيز به همان طريق عمل کند.
۴ -زماني که غذاخوردن در جوي به دور از آرامش و همراه با کشمکش والدين با يکديگر انجام شود نمي توان انتظار داشت که کودک به حضور در اين موقعيت تمايلي نشان دهد. زيرا وقت غذا خوردن، براي او هميشه تداعي کننده مشاجرات والدين خواهد بود. عادت به مواخذه کودک به علت رفتارهاي اشتباهش در طول روز به هنگام خوردن غذا نيز او را دلزده مي کند.
۵ -در بسياري از خانواده ها مادران به صورت افراطي نسبت به تغذيه کامل کودک اظهار نگراني مي کنند. آن ها معمولاً با قاشق و ظرف غذا به دنبال کودکان راه مي افتند و تصور مي کنند با اين عمل تغذيه کامل و مورد نظرشان امکان پذير است حال آن که اصرار بيش از حد به غذا خوردن اشتياق کودک را از ميان مي برد.
با کودک بد غذا چه بايد کرد؟
۱ -جذاب کردن غذا و اهميت قائل شدن براي سليقه کودک، گرايش او به خوردن غذا را افزايش مي دهد.مسئوليت دادن و شرکت دادن کودک در پخت غذا (البته انجام کارهايي که دوست دارد نه کارهاي خسته کننده و طولاني)و تمجيد از کارهاي مثبت او به مرور علاقه اورا به خوردن غذا افزايش مي دهد، چيدن ميز يا سفره نيز به شرط آن که با اجبار همراه نباشد کار مناسبي براي خردسالان است.
۲ – طوري رفتار نکنيد که انگار غذا خوردن يا نخوردن کودک براي شما امري خيلي حياتي است. او مي آموزد که از اين طريق مي تواند شما را کنترل کند و به خواسته هايش برسد! پس دايم نشان ندهيد که نگران اين موضوع هستيد.
۳ – هنگام غذا خوردن محيط آرامي فراهم کنيد که عاري از تنش، دعوا و مواخذه يکديگر باشد. بهتر است محيط تغذيه را به جوي شاد تبديل کنيد
۴ – نظم در ساعات و برنامه غذايي علاوه بر آن که اشتهاي کودک را منظم مي سازد او را عادت مي دهد که در اين ساعت فعاليت هاي ديگرش را کنار بگذارد. آداب غذا خوردن براي مثال شستن دست ها، استفاده از قاشق و چنگال و نشستن کنار اعضاي خانواده و… را با محبت و تشويق به کودک بياموزيد و با جر و بحث بر سر اين موضوعات او را نسبت به غذا خوردن دلسرد نکنيد.
۵- تنوع غذايي داشته باشيد تا غذاي هر روز جذابيت خاص خودش را از دست ندهد.فراموش نکنيد زياد خوردن اهميت ندارد بلکه رسيدن مواد ضروري به بدن کودک کافي است. پس ظرف کودک را پر از غذا نکنيد و مجبورش نکنيد که آن را تا انتها تمام کند . باقي مانده غذايش را هم بدون چالش از جلويش برداريد. همچنين وعده هاي غذايي را به تعداد بيشتر و حجم کمتر در اختيارش قرار دهيد. همچنين استفاده از تنقلات مفيد در جبران کمبود هاي غذايي بدن مفيد است.
او بد غذا است چون شما اصرار می کنید از گرسنگی نخواهد مرد اصرار نکنید ولی همه مخلفات را از دسترسش خارج کنید وقت غذا هم به او محل نگذارید اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد کی غذا بخورد آنوقت زمانش را تنظیم کنید اگر او بد غذا است دارد از شما در مورد یکی از اعمال گذاشته تان انتقام میگیرد