بخش مشاوره

خیلی باید منتظر جواب بمونم؟

salam man ghablan inaro shenide budam ama age natunim ziad moasherat konim bayad chikar konim?man az pesare yeki az familamun khosham miad ama ma kheyli rafto amad nadarim va oun to hameye mehmuni ha nemiad vali vaghti ke miad man motevajeh shodam ke bazi moghe ha negam mikone ke ino khaharam ham motevajeh shode va behem goft ke fekr mikone ounam az man khoshesh miad man bayad chikar konam ke az ehsase oun nesbat be khodam motmaen besham?

با سلام و خسته نباشيد خدمت دوست گرامي (ببخشيد من اسم شما رو ياد نگرفتم)
من 29 سالمه خيلي اجتماعي و خونگرم با تحصيلات فوق ليسانس صنايع . دو سال پيش با خانمي 27 ساله در يك موسسه فرهنگي هنري آشنا شدم كه تا سال گذشته روابطمون در حد تبادل نظر بود و خيلي خيلي معدود. تا اينكه روزي به من گفت كه من خيلي خوش صحبت هستم و صحبت كردن با من بهش آرامش عجيبي ميده و مي خواد با هم ارتباط داشته باشيم.
راستش من تا اون موقع به هيچ عنوان قصد ازدواج با دخترهايي كه ملاقات كرده بودم رو نداشتم چون برنامه ادامه تحصيل در آمريكا رو داشتم همونطور كه 90% هم دانشگاهيانم و هم كلاسيانم الان مشغول تحصيل و زندگي در آمريكا يا كانادا هستن. ولي ديدم اين خانم خيلي صادقانه احساسش رو با من در ميون گذاشته، دختر باشخصيتيه و صد البته خوش سيماست و من بهش علاقه مند شدم ضمن اينكه ديدم واقعا ارزشش رو داره همسفر و همراه من باشه براي همين خواستم بيشتر راجع بهش بدونم. براي همين در طول 3-4 ماه چند جلسه اي رو به قصد شناخت همديگه ترتيب دادم. به دليل مشغله كاري ماهي 1 يا 2 بار فرصت ديدار نداشتيم. و من متوجه شدم تفاوت هاي زيادي با هم داريم. مثلا اينكه اون دختر درونگراييه و من برونگرا بطوريكه وقتي من صحبتي رو پيش مي آوردم اون قفل ميشد و به فكر فرو مي رفت. من براحتي افكار و احساسم رو بيان مي كردم ولي اون هميشه در سكوت. من علاقه به محيط هاي پر شور و تكاپو داشتم و اون به محيط آرم. بمن ميگفت خيلي احساس تنهايي مي كنه و من سعي مي كردم از تنهايي درش بيارم. كم كم متوجه شدم فقط من هستم كه دارم خلاء هاي اونو پر مي كنم و رابطمون يكطرفست. اون هم البته متوجه شده بود كه تفاوتهامون مانع بزرگي برامون شده و ديگه بهتره ادامه نداديم. ضمن اينكه ميدونستيم جداييمون آزارمون ميده.من واقعا ناراحت شدم چون دلم ميخواست دست يه دختر گل كه همدمم باشه رو بگيرم با خودم ببرم. اون هم نارحت از اينكه نتونسته با من رابطه صميمي برقرار كنه. الان هر 2-3 ماه يكبار تماس ميگيره و ميگه دلش برام تنگه. و من فكر مي كنم راجع به احساسي كه داره مسوولم ولي نمي خوام تصميم سطحي بگيرم.
خيلي ممنون ميشم از راهنماييهاي سازندتون، اينكه اينقدر صادقانه نظراتتون رو بيان مي كنين و تاثير گذار هستين واقعا برام قابل تحسينه و ارزشمند.
اگر كه جزئيات بيشتري نياز هست دريغ نكنين.
اگر پاسخي داشتين از طريق اين ايميل من رو اطلاع بدين چون فرصت كمي براي مرور وب دارم.
amoo_yashar AT yahoo DOT com

باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
من دختری 24 ساله ، دانشجو و کارمند هستم ، خانواده فهیم ، پشتیبانی دارم و از این بابت خداوند را شاکرم . هشت سال است بیماری تریکوتیلومانیا دارم وبه خود آسیب میزنم . به روانپزشک مراجعه کردم اما جوابی حاصل نشده است . بهرحال مصرف داروها را ادامه میدهم . اما مشکلی که دارم و بابت آن از شما تقاضای همراهی دارم اینست که از حدود یکسال قبل وقتی احساس تنهایی شدید ( در حالیکه خانواده همیشه همراهم هستند و محبت دارند ) می کنم به راحتی دروغ می گویم بعنوان مثال : حدود یکسال از یکی از سروران عزیز و اساتید مجرب سایتی مشاوره گرفتم هر لحظه همراهم بودند اما کم کم وابستگی به ایشان یافتم حتی گاهی اگر دیر جواب میدادند گستاخی می کردم و نزدشان شاکی میشدم اما با حرفهایشان آرام می گرفتم . مدت مشاوره طولانی شد . من قبلا طعم طرد را چشیده بودم و تصمیم گرفتم تا قبلا از اینکه مشاور مرا بی پاسخ و یکباره ترک بگویند خودم راهی را بروم که مسیر برگشت نداشته باشد بنابراین از طرف یکی از اقوام به مشاور پیام دادم که سمیرا خودکشی کرد ( تا مجبور شوم به مشاوره خاتمه دهم ) . اما بعد خاتمه مشاوره از تنهایی گریه می کردم ، شبها بسیار گریه می کردم . به تنهایی نمی توانستم از پس افکارم بربیام پس مجدد پیام دادم از طرف سمیرا یعنی خودم به مشاورم . مشاور عزیزم شاید تصور کردند خداینکرده من قصد استهزاء دارم مرا کنار گذاشتند چند ماهی می گذرد فقط با یاد حرفهای مشاورم که از آنها پرینت گرفتم زندم ، و همیشه در اتاقم گریه می کنم حتی حالا . اما من قصد بدی نداشتم پس چرا اینهمه تقاص پس میدم ؟
موضوع مراجعه من به مشاور عزیزم در آن سایت مشکلم بشرح ذیل بود :
مریم همکارم بخاطر پست اداری کنارم زد ، در سالن شرکت گیج راه میرفتم و گریه می کردم . وارد اتاق آقای مهندس ش شدم . با من حرف زدند جدی ، محکم . گفتند آدمی ملتی رو به آتش میکشه از همه هم ریش سفیدتره اونوقت شما خانم ش مقصر نیستید اینجوری گریه می کنی . با حرفهای مهندس ش آرام گرفتم . بعد مریم ماهها گریه کردم مثل خواهر بودیم حتی نزدیکتر . حرفهای مهندس ش زنده ام کرد از ایشان راهنمایی گرفتم چه در مسائل خصوصی و چه در اداره چون بعد ماجرای مریم از واحد مریم رفتم . با تشویق مهندس ش به کار چسبیدم ، موفق بودم ، پیاده روی می کردم ، عبادات را بموقع انجام میدادم ، کلاس کامپیوتر رفتم . تا اینکه بعد مدتی مهندس ش از من پرسیدند پدرت می فهمد از من راهنمایی می گیری ؟ گفتم : بله ( من هیچوقت چیزی را از پدر و مامان خصوصا پدر پنهان نمی کنم ، آگاهی آنها به من آرامش میدهد ) . مهندس ش گفت : پس دیگه مزاحم نشو و منو شرمنده پدرت نکن . پرسیدم شرمندگی ؟ چرا ؟ گفتند مزاحم نشم . عصبانی شدم خیلی . تا آنموقع به این فکر نکرده بودم یه مرد جوان مجرد 26 ساله را محرمم ساخته ام فقط گاهی به یادشان که می افتادم اشکم در میآمد و می گفتم اگر ایشان داداش من بود هیچ غمی نداشتم خوشابحال خواهرشان . مرتب می پرسیدم چرا و ایشان بی شعور خطابم کردند . بعد مدتها که از ماجرای مریم می گذشت حالا مسئله مهندس ش پیش آمد شب و روز گریه می کنم بخدا خیلی سنگینه یه آقا اینطوری باهام حرف بزنه و نظرش در مورد یه خانم این باشه مزاحم!؟
الان من به قول مهندسش آدمی بی شعورم ، موش افتاده در سطلم . مشاورم می فرمودن فراموشش کنم اما من باعث ناراحتی ایشان هم شدم یه مزاحمم . من یه خانواده خوب دارم اما خستم ، مدام گریه می کنم ، چیزی برایم معنا ندارد ، در پی این هستم که مشاورم خانم کهتری من پاسخم را بدهند اما ایشان از من متنفرند . من بدم . من بی احساسم . هیچوقت نخندیدم فقط گوشه ای نشستم به خودم صدمه زدم . اما تا کی ؟ من تقاص چی رو باید پس بدم ؟ آخه چرا خانم کهتری من فکر کردن من قصد مسخره کردن دارم بخدا دست خودم نیست یهو خیالبافی می کنم حتی خودم باورم میشه و کلی گریه می کنم . چرا هیچکس درکم نمی کنه ؟ چرا مهندس شاه تقی باهام اینطوری رفتار کرد ؟ چرا خانم کهتری عزیزم مشاورم اینطوری کنارم گذاشت ؟ چرا مثل بقیه نیستم ؟ تا کی دارو بخورم ؟ از قیافه خودم تو آینه با صدماتی که میزنم وحشت دارم . خدای من ، تا کی فقط مثبت فکر کنم ؟ من حتی این احساس تنفر رو هم ندارم تا از مریم متنفر باشم باهام بازی کرد . من مریم رو دوست دارم هنوز ، من هنوز مشاورم رو دوست دارم و حرفهاش آرومم می کنه ، شبها با عکسشون حرف میزنم و مشکلمو میگم . من میخوام زندگی کنم مثل بقیه یاد بگیرم شادی یعنی چی ؟ مشاورم باهام حرف نزنه دارم دیوونه میشم . چرا طردم کردین بی جواب ؟ شما رو بخدا حرف بزنید

باسلام مردی 43ساله هستم ودارای همسرو دودختر 7و11ساله هستم منظم و متعد به خانواده می باشم وابراز علاقه روزانه من بهمسرم برایش علی السویه وقدری نخ نما شده علیرغم ابراز علاقه وتعاریف فراوان من ازایشان درحضور بچه ها و دیگر افراد ان علاقه که مردان ازهمسرشان دارند را ازایشان نمی گیرم با توجه به وضع زنها ی مختلف در جامعه وهمچنین اعتقاد ات مذهبی بنده به گناه نکردن در منجلاب وبرزخ فکری پاک بودن مانده ام مرا برای رضای خدا و نوع دوستی راهنمایی فرمایید من درسن 15 سالگی مادرم را ازدست داده ام وخواهرم نیز فرد ی نبود که خلا عاطفی مادرم را برایم پرکند و همچنین همسرم با انرژی و اکتیو و شاد نیست ونیمه افسرده است و همیشه درگیر گرفتاری خانواده بحران زده پدری اش است اگر مرکز روانکاوی یا مرکز مشاوره خصوصی یا دولتی سراغ دارید بمن معرفی کنید من ساکن تهران -فلکه دوم صادقیه هستم تلفن همراهم -09122706845میباشد

سلام.من دختری 15 ساله هستم.من چند همکلاسی دارم که از ابتدایی تا الان که دبیرستانیم با هم دوستان خیلی صمیمی هستیم.از زمان راهنمایی اخلاق اونا عوض شد.دوستان من خیلی از خود راضی هستند و دیگران رو مسخره میکنن مسخره ی مو،قیافه،هیکل و … .مسخره ی من رو هم خیلی میکنن دیگه طوری شده که من اعتماد به نفسم را کامل از دست دادم و تمام حرف هایی رو که به من میزنن رو باور میکنم و دیگه فکر میکنم که واقعا همینطور هستم که اینا میگن بعضی مواقع از خودم بدم میاد و نمیدونم چیکار کنم.اوایل فکر میکردم که از روی شوخی و خنده این کار رو میکنن اما بعد متوجه شدم که اینطور نیست.خیلی احساس برتری در برابر همه میکنن.هنوز ما با هم در یک مدرسه و در یک کلاس هستیم.من دوست دارم که اونا به من اهمیت بدن و با من خوب رفتار کنن. من باید چیکار کنم؟

سلام ممنون از راهنماییتان

باسلام و خسته نباشيد مدتي است مه براي بنده كتاب يا نوشته اي ارسال نمي گردد در صورت امكان كتابهاي روانشناسي يا مقالات در خصوص سلامت روح و روان و نياز مبرم به يك طرح تحقيقي دارم كه از عنوان رفته تا فرضيه ها متغيرها – بيان مساله و خلاصه يك طرح تحقيقي كامل باشد بي زحمت در ايميل اينجانب قرار دهيد. و زحمت ديگر اينكه يك برنامه مستند راز 1/2//3 را مي خواهم كه فيلمش يا كتاب بصورت صوتي باشد در ايميل اينجانب قراردهيد كه از لطف شما بي نخهايت سپاسگزارم. با تشكر فراوان از زحمات شما(لطفا مشخصات بنده مشخص نگردد).

جایگاه زن صیغه ای در خانواده:
مدتی پیش با یک خانمی از طریق مشاوره حضوری آشنا شدم که یک سال قبل از همسرش جدا شده بود وصاحب دوفرزند بود که هرکدام 4و5 ساله بودند . پس از چند بار مشاروره در مورد فرزندان و مشکلات روحی خودش متوجه شدم که از نظر مالی دچار مشکل است بنابراین مقداری کمک مالی به صورت متوالی به ایشضان نمودم مدتی گذشت وباهم از طریق تلفن وگاها مشاوره حضوری در ارتباط بودیم که متوجه شدم به من علاقه مند شده و من که مردی 45 سابه ودارا زن وفرزند بزرگ بودم نمی توانستم همیشه با وی در ارتباط باشم . بالاخره با اصرار ایشان بدون توجه به عوافب آن اقدام به صیغه نمودن ایشان کردم وحدود 8ماه با هم بودیم تا اینکه خاننم از طریقی متوجه جریان شد . تعادل روحی خویش را از دست داد تا جایی که اقدام به خود کشی نمود ولی به خیر گذشت ومن به او قول دادم که این زن را فراموش کنم و این کار را کردم حدود 9 ماه هست که با آن زن ارتباط ندارم و کمک مالی من نیز به او وفرزندانش قطع شده خوشبختانه زن قانع ومنطقی بود واصرار به ادامه نکرد ونخواست زندگی من خراب شود ولی هنوز امیدوار است که با من باشد . و خود را محبوس کرده تا به امید اینکه من برگردم وهمسرم نیز می گوید اگر اورا نگاه کنی من خود کشی می کنم .به نظر شما چه کنم

با سلام
من زنی هستم 32 ساله و دارای یک پسر 10 ساله من و همسرم زندگی خیلی خوبی داریم و هر دو تحصیلکرده هستیم و من شاغل نیز هستم
مشکلی که ما داریم پسرم است اون نسبت به من خیلی پرخاش می کنه و به محض اینکه با اون کوچکترین صحبتی می کنم مثلا می خوام در درساش کمکش کنم شروع می کنه به داد و فریاد و گاهی حرف های زشت هم به من می زنه و این مسئله خیلی خیلی منو ناراحت می کنه ضمنا من از نظراطرافیانم فردی شاد و خوش برخورد هستم و توی خونه با پسرم هم همینطورم ولی اون اصلا به حرفهای من گوش نمی ده و همیشه به من گوشزد می کنه که من مامان خوبی نیستم ،گاهی اوقات هم اونقدر آدمو بوس می کنه و بغل می کنه که واقا شورشو در می یاره
همچنین وقتی می خواد درس بخونه اگه یاد نداشته باشه همون اول کتاباشو پرت می کنه و حسابی داد و فریاد راه میندازه و بعد که آروم شد کلی عذرخواهی می کنه اونقدر که دیگه حوصله آدم سر می ره و بعد می شینه و کارشو انجام می ده
چون به من هم اجازه نمی ده که خیلی تو درساش کمکش کنم بعضی از درساش جدیدا ضعیف شده
ولی توی مدرسه بچه ی مظلومیه و از نظر اخلاقیو درسهای شفاهی معلمش ازش راضیه ولی دیکته و ریاضیش چون بی دقته ضعیفه
ممنون میشم اگه منو راهنمایی کنین که با اون چه برخوردی داشته باشم و چه کار کنم که به من و پدرش احترام بذاره وحرفمون رو گوش کنه
و درساش هم بهتر بشه

خیلی ممنون از راهنمایی تون
فرمودید اون داره به سمت دوران نوجوانی پیش می ره ،پسرم تقریبا 2است که این رفتار ها رو انجام میده یعنی اگه به سننوجوانی برسه این رفتاراش شدیدتر می شه؟
اگه میشه به من بگین برای درساش چه کار کنم
ضمنا شما فرمودید از چیزی که دوست داره محرومش کنم ولی باز هم دادو فریاداش و قلدری هاش هست ضمنا کار پدرش شیفتی است وروزهایی که اون خونه است کمتر این کارا ازش سر می زنه
همچنین اگه می شه یک مثال عملی بگین یا اگه کتابی توی این زمینه هست که می تونه منو راهنمایی کنه ،معرفی کنین
بازماز سایت خوبتون متشکرم

سلام من دختری 17 ساله هستم.از هوش بسیار بالایی هم برخوردار هستم اما مشکلات بسیاری دارم از جمله ان که نسبت به دیگران شدیدا بی اعتمادم.فکر می کنم همه انگیزه ای برای متوقف کردن پیشرفتهایم دارند. با این که می دانم کسی با قصد و غرض خاصی با من صحبت نمی کند اما همواره از صحبتهایشان برداشت دیگری می کنم جوری برداشت می کنم که انگار انها قصد توهین به من و شخصیتم را داشته اند.خلق و خوی ثابتی هم ندارم …چه کنم؟ ایا من به یک اختلال شخصیتی دچار هستم؟
منتظز پاسختان هستم.

ba salam va khaste nabashid, khadamate shoma alian va man kheili az in site estefade kardam, 2sale ba 2khtari dust hastam va dg taghriban be in natije residim ke baham ezdevaj khahim kard, faghat na alan 3-4 sal dg, va be hamin dalil man be khatere tarse az dast dadane un va inke khialam rahat beshe tu in chan sal azash sex mikham ke un mokhalefat mikone, va taghriban dg rabetamun dare khrab mishe, aslan ham be khatere lezat ino nemikham, be nazaretun chikar konim