اختلالات عاطفی هیجانی (خلقی)، اصطلاحی است کلی و مربوط به اختلال روانی که در آن آشفتگی اساسی در خلق، مشاهده می‌شود. اختلالات عاطفی هیجانی در طیف وسیعی می‌گنجد که در یک طرف آن، افسردگی یا خوشی خفیف و کوتاه‌مدت و در طرف دیگر آن، افسردگی‌های هذیانی شدید یا شیدایی قرار دارد.

خلق، وضعیت هیجانی درونی فرد است که مقطع طولانی‌تری از زمان را دربرگرفته و نقش خود را بر جلوه‌های مختلف زندگی حکاکی کرده و تمامی وضعیت روانی بیمار را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. عاطفه، تظاهر خارجی هیجانات است و برهه کوتاهی از زمان را دربرگرفته و معمولا با کلام و فکر بیمار همراه است.

تاریخچه اختلالات عاطفی
این اختلالات از نظر تاریخی، از کهن‌ترین سندرم‌های شناخته‌شده در روانپزشکی است. در ادبیات کهن ایران، یونان و مصر، مواردی ذکر شده که حکایت از اختلال خلقی به‌خصوص، افسردگی دارد. افراد مشهور و برجسته‌ای مثل: “آبراهام لینکن” و “وینستون چرچیل”، به این اختلال دچار بودند.

اشخاص مبتلا به اختلال‌های عاطفی، از یک حالت خلقی شدید و طولانی‌مدت در عذاب هستند. شکایت اصلی این بیماران از ماهیت هیجانی(عاطفی) برخوردار است. معمولا شخص می‌تواند استدلال کند و با واقعیت تماس داشته باشد، هر چند امکان دارد که برای موارد شدیدتر، بیمار بستری شود.

اختلالات عاطفی، گروهی از اختلالات روان‌پزشکی هستند که علامت اصلی آن را خلق غیرطبیعی تشکیل می‌دهد. این اختلالات به محور I تعلق دارند. این محور دربرگیرنده اختلالات بالینی و سایر اختلالاتی است که ممکن است کانون توجه بالینی قرار گیرد. اختلالات عاطفی شامل درجات مختلف افسردگی، خلق بالا یا تحریک‌پذیر است.

اختلال افسردگی، از نظر بالینی یک سندرم(نشانه) است که با اختلال خلق، به علاوه مجموعه‌ای از علایم شناختی و روان‌شناختی – جسمانی همراه است و منجر به اختلال واضح در توانایی‌های فرد برای عملکرد مناسب می‌شود. اختلالات عاطفی، به دو گروه اختلالات افسردگی و اختلال دوقطبی تقسیم می‌شود.

پیشنهاد یک فراکاو:

دانلود کارگاه تخصصی و کاربردی درمان شناختی رفتاری افسردگی

دانلود پروتکل کامل درمان فعال سازی رفتاری برای افسردگی

دانلود تمرین مایندفولنس – توجه‌آگاهی یا ذهن‌آگاهی

دانلود کامل‌ترین مجموعه تکنیک‌های شناخت درمانی

اختلالات هیجانی و رفتاری (به انگلیسی: Emotional and behavioral disorders)(و یا به اختصار EBD) نام گروهی از اختلالات است که عموماً در نظام‌های آموزشی برای دسته‌بندی مشکلات یافته شده در کودکان و نوجوانان مورد بررسی، یادکرد و درمان قرار می‌گیرند. به دلیل این‌که مولفه‌های بسیاری ممکن است دخیل در بروز علائم این اختلالات باشند، هم تعریف عامی، و هم تشخیص تخصصی آن‌ها ممکن است مورد بحث و مناقشه باشد.