در کدام تله‌ زندگی گیر کرده‌ایم؟ – طرحواره درمانی – قسمت اول

ما در یک فراکاو به صورت دنبال‌دار مطالبی درباره رویکرد طرحواره درمانی منتشر خواهیم کرد. در رویکرد طرحواره درمانی به برآورده نشدن نیازهای هر فرد در دوره کودکی، نوجوانی و همچنین ویژگی‌های خلق‌و‌خوی هر فرد توجه می شود.
شاید بتوان گفت طرحواره یک بسته حافظه ایست که محتوای آن را آموزه های فرد در طول زمان شکل می دهد. باید توجه داشت که در روند پدیدایی طرحواره ها عواملی مثل بنیادهای زیستی فرد و عوامل مربوط به محیط تربیتی او مثل محیط خانواده، فرهنگ، تجارب وی در فرآیند رشد، رخدادهای بزرگ و . . . تاثیر می گذارند.
این بسته حافظه‌ای مثل یک فیلتر بزرگ و پیچیده بر سر راه اطلاعات ورودی به حافظه و همچنین اطلاعات موجود در حافظه عمل کرده و با سرند، دسته بندی، و سازمان دهی، شکل گیری معانی جدید را در ذهن ممکن می سازد.

طرحواره درمانی

برای شروع صحبت درباره طرحواره‌ درمانی بهتر است به نیازهای مهمی که هر والدین باید به آن‌ها توجه لازم رو داشته باشند، بپردازیم.

  • آزادی در بيان نيازها و هيجان‌های سالم:

والدین باید اجازه دهند که فرزندشان به شکلی آزاد بتواند هیجانات سالم را با رعایت هنجارها، ابراز کند. کودک بدون ترس نیازهای و خواسته‌ها خود را به زبان بیاورد.

  • پرورش خودگردانی و کفایت در کودک:

خودگردانی یعنی این که کودک در مقایسه با همسالانش به طور مستقل و بدون حمایت والدین کارهایش را انجام دهد. چنین کودکی محیط بیرون از خانواده را امن می‌داند و نگرانی بیش از حد درباره تهدید شدن توسط دیگران ندارد. مسولیت‌پذیری در کودک رشد می‌کند و از اعتماد به نفس خوبی برخودار می گردد.

  • نیاز به ارتباط پایدار، ایمن و با محبت:

یکی از نیازهای اساسی همه انسان ها این است که توسط دیگران دوست داشته شوند و در ارتباط با والدین احساس امنیت کنند.  زمانی که این نیاز برآورده شد فرد ارتباط صمیمی و عاطفی خوبی با دیگران برقرار می‌کند و با خانواده، گروه‌ها، جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، یکپارچگی و پیوند عمیقی را تجربه خواهد کرد.

[button color=”blue” size=”big” link=”http://1farakav.com/downloads/11962/” icon=”download” target=”true”]دانلود کارگاه مجازی طرحواره درمانی[/button]

  • نیاز به محدودیت واقع‌بینانه و خویشتن‌داری:

والدین بباید به انضباط ،مواجهه مناسب ، محدوديت‌ها منطقی، مسوليت پذيري، همكاری متقابل و هدف گزينی توجه ویژه داشته باشند. اینکه کودک بیاموزد که برای هر رفتاری باید یکسری هنجارها سالم را رعایت کند و خویشتن‌داری خوبی از خود نشان دهد.

با چنین نگرشی کودک یاد می‌گیرد که خویشتن‌دار باشد، تکانه‌های هیجانی خود را کنترل کند و هم‌چنین به فکر دیگران و منافع آنان در حد لازم باشد.

  • داشتن تفریح و برانگیختگی نرمال:

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: ما انسان را در زنج آفریدیم. این رنج در سراسر زندگی وجود دارد و پرداختن به حل مشکلات مختلف ما را از اصل مهمی به نام زندگی کردن غافل می‌کند. کودکان نیاز دارند که تفریح و برانگیختگی هیجانی را در حد لازم تجربه کنند. شادی و تفریح سالم را به کودکانمان ارزانی بداریم.

 

نوشته پیشنهادی ما: بعد از مطالعه مطالب بالا این لینک را نیز مطالعه نمایید:

خلق و خوی کودک: نه بُعد خلق و خوی کودکان

شاید انسان ها در بوجود آمدن برخی مشکلات نقشی نداشته باشند اما در تداوم آن قطعا نقشی اساسی دارند.

حضرت علی (ع): خیر الامور اوسطها > در کارها، میانه‌روی داشته باشیم.

** سوال مهم: فکر می‌کنید در زندگی کدام نیاز شما به خوبی برآورده نشده است؟

::: این بحث ادامه دارد ::::

در کدام تله‌ زندگی گیر کرده‌ایم؟ – طرحواره درمانی – قسمت دوم

یک فراکاو

عاشق روانشناسی و گفتگو درباره اون هستم. در ۱۴ سال گذشته با علاقه در حوزه وب با تمرکز بر روی موضوع روانشناسی فعال بوده و هستم. /// جهان بیمار و رنجور است/// دو روزی را كه بر بالین این بیمار باید زیست/// اگر دردی ز جانش برندارم ناجوانمردی است

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. من تو کودکی هیچ تفریح درست و حسابی نداشتم . الان هم البته ندارم. این روی من خیلی تاثیر داشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا